Jezus zegt dat hij hier van ons verwacht
Dat wij zijn als kaarsjes brandend in de nacht…
Als kind keek ik altijd vol verlangen uit naar kerstavond.
In het donker gingen we de avond van 24 december op weg naar de kerstnachtdienst. Ik kneep af en toe in de hand van mijn moeder, want al die donkere steegjes en schaduwen van bomen en huizen waren best spannend.
Vanuit dat donkere dorp kwam je uit bij het kerkplein en zag je door de glas in lood ramen van de monumentale kerk het licht branden. Een baken in de donkere nacht en op het plein voor de kerk stond een kerstboom zijn lichtjes te showen.
In zo’n oude kerk was het altijd koud, maar in de kerstnachtdienst voelde je geen kou. In een stampvolle kerk, samen kerstliederen zingend hielden we elkaar warm.
Fascinerender dan de voorganger vond ik de grote kroonluchter met echte kaarsen. Soms stond er een kaars een beetje scheef en zag je het kaarsvet langzaam langs de kaars lopen. Zou het kaarsvet voor het eind van de dienst het houdertje bereiken? En hoe hadden ze die kaarsen überhaupt aan kunnen steken, want de kroonluchter hing best hoog. Als kind bedacht ik allerlei creatieve manieren om bij de kroonluchter te komen en het licht te ontsteken. Ladders, trapezes, stokken met een brandende kaars, een menselijke toren, of….
En na de dienst was er op het kerkplein, bij de kerstboom, warme chocolademelk en krentenbrood en wensten de kerkgangers elkaar fijne gezegende kerstdagen.
Het is al heel gezellig op Kerkplein, maar het is er nog best een beetje donker. Deel de creatieve ideeën die jij of je kerk hebben om het licht te ontsteken en elkaar warm te houden. Concerten, kerstwandelingen, zangkoren, (kerkelijke)kerstdiners, kerstengelen, kerstmarkten et cetera. Als we allemaal onze kerstgedachten delen, wordt Kerkplein een baken van licht.
Hij ziet uit de hemel of we lichtjes zijn
Jij in jouw klein hoekje en samen op Kerkplein.
We zien elkaar op Kerkplein!
Rosa van der Tang – Kerkpleinbeheerder
